صفحات تقویم زندگی را ورق زدیم و اکنون رسیدیم به دوازدهم آذرماه، روز جهانی معلولان
این روز از سال ۱۹۹۲ از سوی مجمع عمومی سازمان ملل متحد با هدف
افزایش آگاهی و ارتقاء رشد
اذهان عمومی درباره مسائل مربوط به معلولیت های مختلف نام گذاری شده است.
خانه‌های انعطاف‌پذیرعنوان خانه‌هایی است که در کشورهای توسعه یافته برای فراهم کردن یک محیط سالم و قابل دسترس برای افراد معلول ساخته می شود
تا ضمن مناسب سازی خانه زمینه راحتی را برای انجام کارها، پیشرفت آنان و استقلالشان در فعالیت‌های روزانه فراهم کند.
گرچه تا ساخت و توسعه چنین خانه‌هایی در ایران فاصله زیادی وجود دارد، اما حتی با تغییرات جزئی، می‌توان تاثیر مثبتی در ایمنی محیط خانه و افزایش توانایی انجام کارهای روزانه در فرد معلول ایجاد کرد.
بدون شک این تغییرات با توجه به سن، جنسیت و نوع معلولیت فرد متفاوت خواهد بود .
به عنوان مثال یک کودک معلول علاوه بر ایمنی محیط، نیازمند فضایی است که در آن به نیازهای کودکی‌اش نیز پاسخ داده شود...
راهکارهایی ساده برای زندگی بهتر فرد معلول و خانواده او:
ـ تا حد ممکن وسایل مورد نیاز کودک معلول باید در دسترس او قرار گیرد تا او بتواند براحتی و به طور مستقل برخی امور روزانه خود را مدیریت کند
یعنی استقلال کودک معلول نباید تحت تاثیر معلولیت او محدود شود.
ـ تحرک کودک معلول و جابه‌جایی هرچند محدود او از نظر جسمی و روانی موجب تجدید قوای او می‌شود، بی‌توجهی به این موضوع موجب می‌شود
تا
انگیزه‌ها و قوای جسمی کودک برای بروز همان مقدار توانایی برای تحرک از بین برود، بنابراین اعضای خانواده باید این امکان را به صورت
روزانه برای او فراهم کنند.
ـ خانه همواره باید مرتب باشد، اما این موضوع در خانه‌هایی که فرد معلول در آن زندگی می‌کند از اهمیت بیشتری برخوردار است تا او در مسیر حرکت خود با کمترین مانع مواجه شود.
ـ برای کودکی که امکان حرکت، هرچند محدود بویژه با ابزار کمکی دارد دسترسی به بخش‌های مختلف و امکانات موجود در خانه باید تا حد ممکن تسهیل شود بنابراین در طراحی داخلی و خارجی خانه‌ای که یک کودک معلول در آن زندگی می‌کند، به مواردی مانند اندازه و بلندی پلکان، شکل نرده‌ها، جایگاه کلیدهای برق، شکل دستگیره‌های در و ارتفاع آنان از زمین باید دقت بیشتری شود.
ـ مهم‌ترین موضوعی که می‌تواند به تقویت روحیه کودک معلول کمک کند برخورد اطرافیان با معلولیت اوست. بدون شک همه اعضای خانواده باید در برخورد با کودک معلول صبور باشند و از او انتظاراتی در حد توانش داشته باشند. البته این به آن معنا نیست که با رفتارهای ترحم‌آمیز موجب تضعیف روحیه او شوند، بلکه ضمن برخوردهای عادی باید دقت و نظارت بیشتری بر امور او داشته باشند.
ـ کودک معلول نباید از بازی کردن که حق طبیعی اوست، محروم شود. گرچه امکانات ویژه کودکان معلول در ایران بسیار محدود است، اما اعضای خانواده می‌توانند با توجه به توانمندی‌های کودک معلول علاوه بر بازی‌های عادی، برخی سرگرمی‌ها را خود ابداع و طراحی کنند.
ـ معلولیت کودک نباید موجب دوری او از گروه‌های دوستی و همسالان شود، اگرچه ممکن است برخورد سایر افراد بخصوص کودکان دیگر با موضوع معلولیت غریبانه باشد، اما حضور در فضاهایی مانند پارک کمک می‌کند تا فرآیند اجتماعی شدن کودک معلول به صورت طبیعی طی شود و او آمادگی روانی بیشتری برای رویارویی با برخی ناملایمات پیش رو را پیدا کند.
در پایان باید بگوییم که بیش از پانصد میلیون نفر در جهان از معلولیت رنج می‌برند، این عزیزان در هر نقطه‌ای از دنیا که به سر برند به دلیل موانع ظاهری یا اجتماعی با محدودیت هایی درزندگی خود مواجه می‌شوند ولی به یاد داشته باشیم
معلولان نیاز به ترحم ندارند...نیاز به باور دارند...
ما به توانایی این عزیزان باور داریم، دوستی خود را با آنان آغاز نموده ایم و بازخورد آن را که پر از حس رضایت و شادمانی ما و این عزیزان است با همراهانمان قسمت می کنیم...
کارگاه آموزشی خود امدادی و دگر امدادی برای نوجوانان معلول
توسط گروه کودک ایمن - ناجی فردا
